از متن کتاب:

پس از پایان خلافت فاطمیان در مصر، نیاکان من به سرزمین‌های سوریه و لبنان و بعد از آن به سوی مشرق‌زمین، مناطق کوهستانی ایران هجرت کردند. در دژ تاریخی الموت واقع در کوهای البرز و توابع آن دولت نیرومندی را ایجاد کردند که  نفوذ آن فراتر از استان‌های ایران بود و تا محدوده‌ی جنوب دریای خزر را در برمی‌گرفت. در این مورد، تاریخ و اسطوره‌ در روایت‌های شگفت‌انگیز مربوط به خداوندگار الموت -حسن صباح- یاران و سازمان فدائیان او که نزدیک به دو قرن در الموت حکومت کردند، به هم آمیخته شده‌است. در آن زمان مذهب شیعی اسماعیلی در کشورهای سوریه، عراق، عربستان و تا دور‌دست‌های آسیای مرکزی شهرت گسترده داشت. در آن زمان سمرقند و بخارا از شهرهای مهم تعلیم و تفکر اسلامی به شمار می‌رفتند. پس از آن در قرن سیزدهم میلادی، دعوت مذهب شیعی اسماعیلی در سین‌کیانگ و ترکستان چین نیز گسترش یافت. در قرن سیزده و چهارده میلادی، آموزه‌های شیعی اسماعیلی، تاثیرگذارترین جریان فکری شیعی شناخته می‌شد.