افغانستان، پاکستان و همه همسایگان منطقه از مرزهای باز به رسمیت شناخته شده میان دو کشور سود خواهند برد. چنین مرزهایی نه تنها حقوق پشتون ها چونان شهروند این و آن کشور را روشن می سازد، بلکه آن ها را قادر می سازد تا باهمدیگر روابط برپا کنند، تجارت کنند و همچنان اقتصاد و فرهنگ شان را در همکاری با یکدیگر توسعه دهند. حل و فصل مشکل مرزی میان دو کشور نه تنها به تقویت دموکراسی در هر دو دولت کمک خواهد نمود، بلکه دسترسی پاکستان به آسیای میانه و دسترسی افغانستان به بحر را آسان خواهد ساخت. در این صورت، تنش های قومی داخلی کاهش یافته و وحدت ملی در هر دو کشور تقویت خواهد یافت. هر چند برای دسیابی به این اهداف دگرگونی های دشواری در هر دو کشور نیاز دارد، زیرا زدودن خصومت هایی که در شصت  سال گذشته در  روابط دو کشور حاکم بودند، به یک تضمین با اعتبار بین‌المللی نیز نیاز دارد.